Języczka ukwieci twój ogród kolorami jesieni. Urośnie nawet w cieniu

Końcówka wakacji w ogrodzie kojarzy się z żółtymi i pomarańczowymi kwiatami w ogrodzie. Takimi jesiennymi barwami charakteryzuje się języczka — wieloletnia roślina o wielu zaletach i niskich wymaganiach uprawowych.

Wygląd i odmiany języczki

Języczki — łacińska nazwa tej grupy to Ligularia — są bylinami z rodziny roślin astrowatych. Pochodzą z Azji i występują naturalnie także w Europie, należą również do popularnych gatunków uprawnych. W ogrodach sadzi się je jako rośliny ozdobne, które zachwycają kobiercami okazałych kwiatów w odcieniach żółtego i pomarańczowego.

Zaletą tych bylin jest również ich długowieczność. Przy minimum zabiegów pielęgnacyjnych — bo języczki nie mają wygórowanych wymagań — potrafią zdobić ogród nawet przez dziesięciolecia. To więc nie tylko dekoracyjne i łatwe w uprawie, ale też wieloletnie rośliny na rabaty.

Języczka wytwarza długie, sztywne pędy gęsto obrośnięte efektownymi liśćmi. Tworzy gęste kępy o wysokości od 60 do nawet 200 cm, w zależności od odmiany. Jest to roślina miododajna, która wabi pożyteczne owady.

Odmiany języczki

W obrębie grupy Ligularia wyróżnia się nawet ok. 150 gatunków. Te wieloletnie rośliny występują w wielu odmianach, do których należy m.in:

• Języczka pomarańczowa — jedna z najpopularniejszych uprawnych odmian tej byliny w Polsce. Charakteryzuje się pomarańczowymi kwiatami przypominającymi stokrotki i efektownie ubarwionymi liśćmi, które w przypadku niektórych gatunków, jak np. Othello, zmieniają swój kolor w zależności od pory roku.
• Języczka wąskogłówkowa — równie popularna odmiana uprawna, której cechą charakterystyczną są kłosowate kwiatostany w żółtym kolorze.
• Języczka Przewalskiego — odmiana ceniona ze względu na strzeliste, przypominające długie grona kwiatostany.
• Języczka Hessego — ta odmiana wyróżnia się wysokością roślin, które dorastają nawet do 2 m, a do tego zdobi ogród złoto-pomarańczowymi kwiatami.

Uprawa języczki w ogrodzie

Języczka należy do roślin o stosunkowo niskich wymaganiach. Jej zaletą jest fakt, że dobrze rośnie w półcieniu, a nawet w cieniu, więc nadaje się do zapełnienia „trudniejszych” miejsc w ogrodzie. Wymaga wilgotnej i dość żyznej gleby. Jest mrozoodporna i bez trudu zimuje w ogrodzie.

Nadaje się do sadzenia w cieniu, wokół oczek i cieków wodnych, przy ogrodzeniach i budynkach, a także sprawdza się jako roślina okrywowa. Znajduje zastosowanie także jako kwiat cięty.

Czytaj także:

• Ten krzew podobny do azalii to kwitnący rekordzista. Przez 120 dni obsypuje się malinowymi kiściami
• Ta bylina kwitnie długo jak mało która. Do późnej jesieni tonie w dorodnych kwiatach
• Ta dekoracyjna roślina aż do października obsypuje balkon „słoneczniczkami”. Petunia ma konkurencję