Ta bylina wprost uwielbia cień. Kwitnie aż do września i urośnie tam, gdzie inne rośliny sobie nie radzą

Kirengeszoma dłoniasta pochodzi z Azji i zachwyca nietypowym, lekko egzotycznym wyglądem: ma rozłożyste łodygi, efektowne liście przypominające klon i piękne, żółte kwiaty. Jej elegancka forma i długi okres kwitnienia sprawiają, że świetnie sprawdza się w polskich ogrodach. A co najważniejsze - uwielbia zacienione miejsca.

Jak wygląda kirengeszoma dłoniasta?

Kirengeszoma dłoniasta (Kirengeshoma palmata) to okazała bylina o dekoracyjnym pokroju, która zwykle w naszym klimacie dorasta do maksymalnie 120 cm (wysokości i szerokości). Jej największą ozdobą są duże, dłoniaste liście, przypominające te od klonu - mają ząbkowane brzegi i są intensywnie zielone.

Liście osadzone są na sztywnych, grubych łodygach, które z czasem lekko się przeciążają, tworząc parasolowaty pokrój.

Kwitnie od końca lipca aż do września. Tuż nad liśćmi pojawiają się ciekawe, niezbyt duże kwiaty w kształcie zwisających dzwonków. Mają one delikatnie kremowo-żółty kolor. Według niektórych ogrodników i działkowców kwiaty kirengeszomy przypominają nieco małe tulipany.

Bylina ta świetnie prezentuje się jako tło dla niższych cieniolubnych bylin. Dzięki swojej nietypowej urodzie i późnemu kwitnieniu kirengeszoma wprowadza do ogrodu świeżość i oryginalność tam, gdzie inne rośliny przestają już kwitnąć.

Uprawa kirengeszomy dłoniastej w ogrodzie

Kirengeszoma jest rośliną cieniolubną i nie wymaga skomplikowanej pielęgnacji. To więc idealna bylina dla początkujących oraz dla tych działkowców, którzy chcą zagospodarować absolutnie całą przestrzeń w swoim ogrodzie.

Roślina najlepiej czuje się w półcieniu lub całkowitym cieniu, gdzie gleba jest stale wilgotna, ale nie mokra. Preferuje podłoże żyzne, próchniczne, przepuszczalne i lekko kwaśne. Nie toleruje niestety ani suszy, ani nawet podsychającego stanowiska. Dlatego też dobrze czuje się w cieniu, gdzie gleba nie wysycha od słońca i pozostaje wilgotna przez praktycznie całą dobę.

Będzie potrzebowała za to pieczołowitego i systematycznego podlewania w okresie upałów.

Wiosną można ją podsypać kompostem lub delikatnym nawozem organicznym. Jesienią, po przymrozkach, część nadziemna zasycha i może zostać przycięta nisko przy ziemi. Roślina jest mrozoodporna, ale w chłodniejszych rejonach warto zabezpieczyć ją u podstawy warstwą liści lub kory.

To bylina długowieczna, która z roku na rok będzie coraz okazalsza - nie potrzebuje przesadzania czy rozsadzania przez podział.

Czytaj także:

• Ta bylina przyciąga motyle i jest łatwa w uprawie
• Ta zapomniana bylina to postrach kretów i kleszczy
• Ta bylina poradzi sobie nawet w ubogiej glebie