Ten krzew nie boi się upału i gliniastej gleby. Od góry do dołu obsypuje się różowymi „trąbeczkami”

Kolkwicja chińska (Kolkwitzia amabilis) przez lata pozostawała niedoceniana, mimo imponującego wyglądu i odporności. Dziś wraca do łask ogrodników nie tylko dzięki obfitemu kwitnieniu, ale też niewielkim wymaganiom i odporności na skrajne warunki. Radzi sobie w gliniastej glebie, dobrze znosi suszę i upały, a na przełomie wiosny i lata zmienia się w fontannę drobnych, różowych kwiatów.

Jak wygląda kolkwicja chińska i kiedy kwitnie

Kolkwicja to rozłożysty, dość gęsty ozdobny krzew liściasty, który dorasta zazwyczaj do 2,5 metra wysokości i szerokości. Jej pędy lekko przewieszają się na boki, tworząc efektowne, kaskadowe kształty. Roślina najlepiej prezentuje się jako solista w trawniku choć można ją także sadzić w grupach.

Liście kolkwicji są drobne, jajowate, z wyraźnie zaznaczonym unerwieniem, w kolorze ciemnej zieleni. Jesienią przebarwiają się na żółto. Największe wrażenie kolkwicja robi w maju i czerwcu, gdyż z każdej strony obsypuje się drobnymi, dzwonkowatymi kwiatami w różnych odcieniach różu. Kwiaty przypominają kształtem trąbki i są zebrane w gęste baldachogrona. Potrafią pokryć pędy dosłownie od ziemi aż po wierzchołki.

Ich zapach nie jest intensywny, ale przyjemny. Kwiaty są bardzo chętnie odwiedzane przez owady zapylające. Kolkwicja kwitnie na pędach dwuletnich, co oznacza, że wszelkie silniejsze cięcie należy przeprowadzać tuż po kwitnieniu, aby nie pozbawić rośliny przyszłorocznych pąków.

Stanowisko i wymagania glebowe kolkwicji

Kolkwicja chińska to krzew wyjątkowo tolerancyjny. Preferuje stanowiska słoneczne, ale poradzi sobie również w półcieniu – choć wtedy może kwitnąć nieco mniej obficie. Świetnie rośnie w glebach gliniastych, umiarkowanie wilgotnych, o odczynie od lekko kwaśnego po obojętny. Jeżeli gleba jest ciężka i zbita, warto na dnie dołka sadzeniowego zastosować niewielką warstwę żwiru lub keramzytu.

Dobrze znosi zarówno okresy suszy, jak i przejściowe zalewanie wodą. Jest w pełni mrozoodporna i może być sadzona w większości rejonów Polski, bez potrzeby okrywania. Dobrze radzi sobie również w warunkach miejskich, w pobliżu ulic i wśród utwardzonych nawierzchni.

Pielęgnacja kolkwicji chińskiej

Kolkwicja nie wymaga intensywnej pielęgnacji. W pierwszych latach po posadzeniu warto zadbać o regularne podlewanie, zwłaszcza podczas suszy, żeby roślina dobrze się ukorzeniła. Z czasem staje się coraz bardziej samowystarczalna.

Cięcie wykonuje się tylko w razie potrzeby, tuż po kwitnieniu. Można wtedy usunąć stare, słabe lub krzyżujące się pędy. Roślina kwitnie na zeszłorocznych przyrostach, dlatego przycinanie jesienią lub wiosną może spowodować brak kwiatów w kolejnym sezonie.

Nawożenie nie jest konieczne, ale można wiosną zastosować niewielką dawkę kompostu lub nawozu wieloskładnikowego, aby wspomóc wzrost i kwitnienie. Kolkwicja nie wymaga zabezpieczania na zimę, nawet młode okazy dobrze znoszą niskie temperatury.

Czytaj także:

• Wysokie krzewy do ogrodu
• 3 krzewy, które wyrosną na nieurodzajnej glebie
• Krzewy na pniu kwitnące latem