Ta egzotyczna bylina sprawdzi się w doniczce i w ogrodzie. Podbije twoje serce fioletowymi kwiatami podobnymi do storczyków

Roskea purpurowa (Roscoea purpurea) to gatunek byliny z rodziny Zingiberaceae, naturalnie występujący w Himalajach Nepalu i Bhutanu. W polskich warunkach klimatycznych może być uprawiana w gruncie, ale też w pojemnikach. Z uwagi na pokrój i budowę kwiatu często bywa porównywana do storczyków, choć nie jest z nimi spokrewniona. Jej wartość ozdobna wynika z późnego terminu kwitnienia oraz z atrakcyjnej formy kwiatów i łodyg.

Jak wygląda roskea?

Roskea purpurowa dorasta zwykle do 40–60 cm wysokości. Tworzy krótkie kłącza i łodygi zwane pseudopniami. Jej liście są długie, lancetowate, jasnozielone, przypominające wyglądem liście imbiru.

Kwiaty budową przypominają storczyki – dolny płatek jest silnie rozwinięty i szeroki, a górne płatki tworzą kielich. Kolor kwiatów może się różnić w zależności od odmiany, ale najczęściej spotykana jest barwa fioletowa lub purpurowo-fioletowa.

Kwitnienie rozpoczyna się późnym latem, często w sierpniu, i trwa kilka tygodni.

Gdzie sadzić roskeę?

Stanowisko dla roskei powinno być półcieniste lub lekko zacienione, najlepiej osłonięte od wiatru.

Roślina wymaga gleby przepuszczalnej, bogatej w próchnicę i stale lekko wilgotnej, ale bez zastoju wody. Nadaje się do ogrodów leśnych, rabat naturalistycznych oraz do uprawy w pojemnikach.

Ze względu na swoje pochodzenie roskea dobrze znosi chłodniejsze temperatury latem, ale nie toleruje silnych mrozów. W cieplejszych rejonach Polski może zimować w gruncie pod warunkiem dobrego okrycia. W pozostałych częściach naszego kraju warto uprawiać ją w donicach, które na zimę trzeba przenieść do chłodnego, jasnego pomieszczenia.

Roskea – pielęgnacja

Roskeę trzeba podlewać regularnie, szczególnie w okresie wegetacji i kwitnienia. Podłoże powinno pozostawać wilgotne, ale nie mokre. W sezonie można zasilić roślinę nawozem do roślin kwitnących lub organicznym kompostem.

Po kwitnieniu część nadziemna zamiera. Wtedy należy ograniczyć podlewanie. W gruncie warto związać liście po zwiędnięciu, a karpę zabezpieczyć przed mrozem grubą warstwą ściółki lub agrowłókniną. W uprawie doniczkowej po zwiędnięciu liści roślinę przenosi się w chłodne, ale niezbyt suche miejsce.

Roskea rzadko choruje i nie jest szczególnie podatna na szkodniki. Kluczem do sukcesu w jej uprawie jest zapewnienie wilgotnego podłoża i ochrona przed mrozem.

Czytaj także:

• Te 3 byliny zaleją ogród morzem czarnych kwiatów
• Ta bylina zachwyca "bąbelkowymi" kwiatami
• Byliny zimujące w gruncie