Ta bylina to królowa cienia. Kwitnie przez całe lato, obsypując się masełkowymi „dzwoneczkami”

Choć nie jest jeszcze zbyt popularna w ogrodach, peltobojkinia watanabei, zwana też lśniącą, z roku na rok zyskuje coraz więcej zwolenników. Wszystko dzięki niezwykłej urodzie oraz zdolności do rozświetlania cienistych miejsc bujnym, zielonym ulistnieniem i kremowymi kwiatami przypominającymi masełkowe dzwonki. Po kwitnieniu nadal wygląda dekoracyjnie ze względu na ciekawe, dłoniaste liście.

Jak wygląda peltobojkinia watanabei?

Peltobojkinia lśniąca tworzy rozłożyste kępy ozdobnych, błyszczących liści o głęboko powcinanych brzegach. Liście przypominają nieco te od klonu - są szerokie, dłoniaste i wyraźnie unerwione, a dzięki intensywnej zieleni prezentują się bardzo dekoracyjnie przez cały sezon. Jesienią często przebarwiają się na żółto albo jasnopomarańczowo.

Wysokość rośliny zazwyczaj nie przekracza 40-60 cm, dzięki czemu doskonale sprawdza się na pierwszym planie cienistych kompozycji lub jako tzw. podszyt pod wyższe krzewy. Latem, najczęściej od czerwca do sierpnia, ponad liśćmi pojawiają się charakterystyczne cienkie pędy oraz kremowożółte kwiaty w kształcie dzwoneczków. Są zebrane w luźne wiechy i delikatnie przewieszają się na boki. Po przekwitnięciu bylina nadal wygląda dekoracyjnie i doskonale komponuje się z innymi roślinami w ogrodzie, tworząc dla nich swoiste tło.

Peltobojkinia lśniąca: uprawa i pielęgnacja

Peltobojkinia najlepiej czuje się w miejscach zacienionych lub półcienistych, tam, gdzie wiele innych bylin nie radzi sobie z powodu ograniczonego dostępu do światła. To idealny wybór do ogrodów leśnych, cienistych rabat, a także przestrzeni pod drzewami czy przy północnych ścianach budynków. Sprawdzi się także jako aranżacja ogrodu przy płocie.

Preferuje gleby żyzne, bogate w próchnicę i stale lekko wilgotne. Powinny być dobrze zdrenowane, ale nie przesychające. Podłoże powinno być umiarkowanie kwaśne lub obojętne. Dzięki swojej tolerancji na cień peltobojkinia doskonale sprawdzi się jako roślina zadarniająca w trudno dostępnych zakątkach ogrodu.

Pielęgnacja i zimowanie

Peltobojkinia jest byliną łatwą w uprawie, a przy tym dość samowystarczalną. Wymaga jedynie regularnego podlewania w okresach długotrwałej suszy, szczególnie jeśli rośnie na lżejszych glebach. Pomocne będzie także ściółkowanie podłoża, które zapobiega nadmiernemu parowaniu wody i ogranicza rozwój chwastów.

Wczesną wiosną wystarczy usunąć zaschnięte liście z poprzedniego sezonu i tak naprawdę to jedyny zabieg pielęgnacyjny, jakiego peltobojkinia potrzebuje. Dobrze znosi polski klimat i jest w pełni mrozoodporna, dzięki czemu nie wymaga zabezpieczania na zimę.

Czytaj także:

• Byliny zimujące w gruncie
• Te 3 byliny zaleją ogród morzem czarnych kwiatów
• Ta bylina zachwyca "bąbelkowymi" kwiatami