Na ten moment czekali grzybiarze. Te 4 gatunki grzybów znajdziesz w lesie już w czerwcu, ale uważaj na trujące odpowiedniki

Choć większość grzybiarzy rusza do lasów dopiero w lipcu i sierpniu, to czerwiec potrafi zaskoczyć obfitością grzybów szczególnie po ciepłej, wilgotnej wiośnie. To właśnie teraz pojawiają się pierwsze jadalne gatunki, które nie tylko cieszą oko, ale też podniebienie. Warto jednak pamiętać, że niektóre z nich łatwo pomylić z trującymi czy niejadalnymi gatunkami. Dlatego wczesnoletnie wyprawy do lasu wymagają szczególnej ostrożności i dobrej znajomości cech charakterystycznych okazów, aby bezpiecznie zbierać grzyby.

Poniżej opisujemy 4 gatunki, które można znaleźć już w czerwcu w polskich lasach – wraz z informacją, z jakimi trującymi grzybami są najczęściej mylone.

Borowik ceglastopory (bopociec, czerwononóżka, ceglak, Boletus luridiformis)

Wygląd: Ma brunatnoczerwony kapelusz i jaskrawoczerwone rurki pod spodem, które z czasem stają się oliwkowozielone. Trzon żółtopomarańczowy, z siateczką u góry. Po przekrojeniu sinieje.

Gdzie rośnie: Najczęściej w lasach liściastych i mieszanych, pod bukami i dębami, ale także pod świerkami. Preferuje gleby wapienne.

Smak: Bardzo smaczny, choć wymaga dokładnej obróbki termicznej. Niektórzy unikają go z powodu sinienia, ale to naturalne i nieszkodliwe zjawisko.

Z czym można pomylić: Borowik szatański – trujący grzyb z białym lub szarawym kapeluszem i jaskrawoczerwonym trzonem. W odróżnieniu od borowika ceglastoporego ma wyraźnie bulwiasty trzon i nieprzyjemny zapach. Występuje jednak rzadko i głównie w cieplejszych rejonach kraju.

Koźlarz grabowy (koźlarek grabowy, Leccinellum pseudoscabrum)

Wygląd: Ma kapelusz o aksamitnej fakturze w kolorze od szarobrązowego do oliwkowego. Trzon smukły, biały w ciemne łuseczki. Po przecięciu może lekko sinieć.

Gdzie rośnie: Jak sama nazwa wskazuje – pod grabami. Spotykany głównie w lasach liściastych i parkach, już od czerwca.

Smak: Delikatny, lekko orzechowy. Doskonały do suszenia i do zup.

Z czym można pomylić: Goryczak żółciowy – niejadalny, często rośnie w tych samych miejscach. Ma bardzo gorzki smak i różowe, nie brązowe rurki. Po przekrojeniu trzon goryczaka wykazuje wyraźną, ciemnoróżową siateczkę – to cecha odróżniająca go od koźlarza.

Gołąbek zielonawy (gołąbek surojadka, Rusula virescens)

Wygląd: Kapelusz jasnozielony lub oliwkowy, często z białym nalotem i spękaniami. Blaszki białe, kruche, łatwo łamiące się. Trzon biały, gładki.

Gdzie rośnie: Lasy liściaste, zwłaszcza pod bukami i dębami. Często rośnie na obrzeżach lasu lub w miejscach bardziej nasłonecznionych.

Smak: Łagodny, delikatny. Przed spożyciem warto upewnić się, że to właściwy gatunek, bo niektóre gołąbki są niejadalne. To jeden ze smaczniejszych grzybów blaszkowych jadalnych.

Z czym można pomylić: Muchomor zielonawy (sromotnikowy) – śmiertelnie trujący! Ma bardziej oliwkowozielony kapelusz z błyszczącą skórką i pierścień na trzonie, którego gołąbki nie mają. Ponadto muchomor wyrasta z charakterystycznej pochwy, której gołąbki również nie posiadają.

Pieprznik jadalny (kurka, Cantharellus cibarius)

Wygląd: Ten dobrze znany grzyb ma charakterystyczny, żółtopomarańczowy kolor. Kapelusz jest pofalowany, lejkowaty, z wiekiem coraz bardziej przypomina trąbkę. Miąższ jędrny, biały do lekko żółtawego, o przyjemnym zapachu.

Gdzie rośnie: Najczęściej w lasach iglastych, szczególnie pod świerkami i sosnami. Lubi kwaśne, dobrze przepuszczalne gleby. Zwykle rośnie w grupach.

Smak: Delikatnie pieprzny, aromatyczny. Bardzo ceniony w kuchni – świetny do jajecznicy, sosów i makaronów.

Z czym można pomylić: Lisówka pomarańczowa – trujący grzyb o podobnym kolorze. Różni się blaszkami (lisówka ma cienkie, gęste blaszki, a kurka ma fałdy, nie blaszki) i bardziej miękkim miąższem. Lisówka często ma bardziej rudawy odcień i intensywniejszy zapach, ale nieprzyjemny.

Czytaj także:

• Grzyby: jak czyścić, mrozić i gotować?
• Wiosenne grzyby - gatunki i rozpoznawanie
• Co zrobić z grzybów: przepisy na pyszne dania