Galeria tradycyjnych dań dolnośląskich

Klopsy królewieckie

Klopsy królewieckie pochodzą z Prus Wschodnich. Stanowią obecnie tradycyjną potrawę w okolicach Wrocławia, jednak ich sława przekroczyła już granice Dolnego Śląska. Przygotowuje się je z mieszanego mięsa mielonego, bułki, jajka i przypraw, a następnie formuje się klopsy o wielkości piłki golfowej, które gotuje pod przykryciem się w lekko osolonej wodzie przez około 20 minut. W oddzielnym garnku należy zrobić jasną zasmażkę z masła i mąki i dodać do niej wywar z klopsów. Gotuje się ją aż do powstania gęstego sosu. Do gotowego sosu należy dodać kapary, sok z cytryny, pieprz i sól, na końcu śmietanę zmieszaną z żółtkami. Klopsy polewa się gorącym sosem.

Zupa orkiszowa

Wrocławianie zachwalają sobie nie tylko smak zupy orkiszowej, ale także jej zdrowotne właściwości. Orkisz jest to rodzaj pszenicy, kiedyś bardzo popularny, dziś mniej, chociaż powoli wraca do łask. Jego lecznicze działanie znane było już w starożytności. Zboże to jest wyjątkowo pomocne w chorobach układu krążenia, wzmacnia także narządy zmysłów.

Zupę orkiszową przygotowuje się z namoczonego poprzedniego dnia w bulionie warzywnym orkiszu, wody, warzyw (marchewka, seler, koper włoski), przypraw takich jak sól, pieprz, gałka muszkatołowa, soku z cytryny, sosu worcester oraz odrobiny słodkiej śmietany.

Pirincze

W dolnośląskiej kuchni widać także wpływy bośniackie. Pochodząca z tego rejonu potrawa na stałe zagościła n śląskich stołach. Pirincze są to kotlety uformowane z ugotowanego ryżu, usmażonego mięsa mielonego oraz przesmażonych pieczarek, cebuli i papryki. Wszystkie składniki łączy się ze sobą, dodaje sól, pieprz i formuje zwarte, niewielkie kotlety. Zanurza się je w jajku, bułce tartej, a następnie smaży na głębokim oleju do uzyskania rumianego koloru.

Pita z dynią

Cienkie ciasto z nadzieniem z dyni to tradycyjna potrawa Dolnego Śląska, która oryginalnie pochodzi z Bośni. Ciasto z mąki, wody, oleju i soli wałkuje się i rozciąga na bardzo cienki placek. Nakłada się na niego farsz z dyni, często wzbogaconego o twaróg z dodatkiem jajek i cukru, a następnie zwija się go w rulon, jak na makowiec. Piecze się przez około godzinę w temperaturze 200 stopni, pamiętając, aby 5 minut przed końcem pieczenia polać ciasto śmietaną.

Pasta śledziowa

Inaczej zwana Heringkekiel. Nazwa przywołuje na myśl skojarzenie z Niemcami. I nie bez powodu, ponieważ potrawa ta wywodzi się z przedwojennych Niemiec. Zadomowiła się jednak bardzo szybko na Dolnym Śląsku, zapewne dlatego, że jest nie tylko smaczna, ale i łatwa w przygotowaniu. Wystarczy tylko zmielić ze sobą niesolone płaty śledziowe, wędzoną słoninę oraz doprawić do smaku solą i pieprzem. Doskonale nadaje się jako dodatek do chleba.

Keselica

Jest to tradycyjny żur, który swoje korzenie ma w XVII wieku. Wywodzi się z tradycji kulinarnej Łemków. Zazwyczaj spożywa się tę potrawę w okresie wielkanocnym i bożonarodzeniowym. Według tradycyjnego przepisu, keselicę przygotowuje się z zakwasu drożdżowego. Do letniej wody dodaje się gotowy zakwas, płatki owsiane i mąkę pszenną. Po dwóch dniach wszystko należy zagotować i doprawić solą, czosnkiem, liściem laurowym oraz kminkiem.