Reklama

Aster nowoangielski, a zwłaszcza jego kompaktowa odmiana Purple Dome, udowadnia, że ogród może rozkwitać jeszcze przed, w czasie i długo po wakacjach. To bylina wytrzymała, efektowna i bardzo łatwa w uprawie, a przy tym przyciąga wzrok błękitno-fioletowym obłokiem drobnych kwiatów.

Reklama

Jak wygląda aster nowoangielski?

Aster nowoangielski (Symphyotrichum novae-angliae, Aster novae-angliae) to bylina z rodziny astrowatych. Nie jest w Polsce rośliną łąkową, ale naturalnie rośnie na preriach i łąkach Ameryki Północnej, co przekłada się na jej dużą tolerancję na niesprzyjające warunki.

Roślina tworzy sztywne wzniesione pędy osiągające zwykle 100–150 cm wysokości. Pędy są gęsto ulistnione, a na ich szczytach pojawiają się koszyczki kwiatowe o średnicy 2–4 cm zbudowane z licznych języczkowatych kwiatów w odcieniach błękitu, fioletu, różu lub purpury, oraz żółtych rurkowatych środków.

Aster nowoangielski kwitnie aż do października, a nawet początku listopada, jeśli tylko pogoda mu sprzyja. Jest jedną z najcenniejszych bylin późnego lata i jesieni nie tylko ze względu na swoją urodę, ale też na wartość przyrodniczą. Przyciąga liczne owady zapylające, w tym pszczoły, motyle i trzmiele.

Spośród licznych odmian na szczególną uwagę zasługuje Purple Dome. Jest to odmiana karłowata, dorastająca do 40–60 cm, o zwartym, kulistym pokroju. Jej kwiaty mają intensywną, niebieskofioletową barwę, a gęstość kwitnienia sprawia, że w pełni sezonu cała roślina wygląda jak kulista chmura kwiatów. Odmiana ta nie pokłada się, nie wymaga podpór i sprawdza się zarówno na rabatach, jak i w donicach.

Gdzie sadzić astra nowoangielskiego?

Astry nowoangielskie najlepiej rosną w pełnym słońcu – wtedy tworzą zwarte kępy i obficie kwitną. W półcieniu również sobie poradzą, ale kwiatów będzie mniej. Gleba powinna być żyzna i umiarkowanie wilgotna, ale rośliny te dobrze znoszą okresowe przesuszenia. Nie tolerują natomiast nadmiaru wilgoci w strefie korzeniowej – zbyt mokra gleba sprzyja gniciu i może ograniczać trwałość roślin.

Purple Dome to odmiana polecana do sadzenia:

  • na frontach rabata bylinowych,
  • w grupach po kilka egzemplarzy,
  • w ogrodach naturalistycznych i rustykalnych,
  • w donicach i dużych pojemnikach tarasowych.

Jej kompaktowy wzrost sprawia, że świetnie komponuje się z niższymi trawami ozdobnymi (np. kostrzewą, turzycą), jeżówkami, rudbekiami czy późnymi odmianami szałwii i kocimiętki.

Gdzie sadzić astra nowoangielskiego Purple Dome
Aster nowoangielski Purple Dome tworzy gęste chmury kwiatów, fot. Adobe Stock, Irina

Pielęgnacja astra nowoangielskiego

Choć aster nowoangielski jest rośliną mało wymagającą, odpowiednia pielęgnacja przedłuży jego atrakcyjność i zwiększy liczbę kwiatów.

Podlewanie jest szczególnie istotne w czasie kwitnienia i długich okresów bezdeszczowych. Gleba powinna być stale lekko wilgotna, ale nie mokra.

Ściółkowanie ogranicza parowanie wody, poprawia strukturę gleby i chroni korzenie zimą. Warto używać kory lub przekompostowanej słomy.

Wystarczy jedna dawka nawozu wieloskładnikowego wiosną lub podsypanie kompostem. Nadmiar azotu może prowadzić do wybujałego wzrostu i słabszego kwitnienia.

Przycinanie przekwitłych kwiatów nie tylko sprawia, że rabata wygląda świeżo, ale też może stymulować roślinę do wytwarzania kolejnych pąków.

Co 3–4 lata wczesną wiosną warto podzielić kępę astra. Dzięki temu roślina pozostaje zdrowa, gęsta i nie „łysieje” w środku.

Astra nowoangielskiego nie trzeba okrywać. Jest w pełni mrozoodporny w naszym klimacie. Dopiero po pierwszych przymrozkach można przyciąć go nisko przy ziemi.


Czytaj także:

Reklama

Reklama
Reklama
Reklama