Ta bylina to kwitnąca królowa cienia. Posadź ją w ogrodzie, a będziesz mieć piękny zimozielony dywan przez cały rok

Runianka japońska (Pachysandra terminalis) jest niską byliną dorastającą do wysokości około 20–30 cm. Tworzy gęste kobierce, przez co doskonale sprawdza się jako roślina okrywowa. Sama „rozchodzi się” w ogrodzie dzięki podziemnym rozłogom. Runianka japońska to roślina kwitnąca do cienia.

Jej największą ozdobą są skórzaste, błyszczące liście. Są one ciemnozielone, eliptyczne i ząbkowane na brzegach. Ich wielką zaletą jest to, że nie opadają na zimę, dzięki czemu runianka nawet zimą wygląda jak gęsty zielony dywan.

Kwitnienie nie jest jej głównym atutem, ale warto wiedzieć, że wczesną wiosną na szczytach pędów runianki pojawiają się drobne, białe kwiaty. Aby docenić ich piękno, trzeba je oglądać z bliska. Nie zmienia to faktu, że wiosną zielony kobierzec zyskuje dodatkową ozdobę.

Walory dekoracyjne i zastosowanie runianki

Runianka świetnie komponuje się z innymi roślinami ogrodowymi. Jej zimozielone liście pięknie kontrastują z paprociami, hostami, żurawkami czy funkiami. Można ją sadzić wzdłuż ścieżek, przy schodach, ogrodzeniach, pod żywopłotami czy na rabatach cienistych.

Jest też przydatna w ogrodach naturalistycznych i leśnych – wygląda tam bardzo naturalnie. Tworzy uporządkowaną, zieloną i dekoracyjną powierzchnię. Dzięki temu, że nie wymaga koszenia, świetnie nadaje się dla osób, które chcą ograniczyć prace pielęgnacyjne, ale nie chcą rezygnować z zielonego kobierca.

Gdzie i kiedy sadzić runiankę?

Runianka najlepiej czuje się w miejscach zacienionych i półcienistych. Można ją sadzić pod drzewami, w cieniu budynków i dość ciemnych zakątkach ogrodu. Będzie np. idealną alternatywą dla trawy w miejscach, gdzie ze względu na duża ilość cienia ta ostatnia nie chce rosnąć. To idealna alternatywa dla trawnika tam, gdzie trawa nie chce rosnąć.

Sadzenie najlepiej przeprowadzać wiosną lub jesienią – czyli wtedy, gdy gleba jest jeszcze ciepła, ale nie przesuszona. Jednak zdrowe sadzonki można wsadzać do gruntu także latem.

Jeśli planujesz obsadzić większy obszar, sadzonki rozmieszczaj co 25–30 cm, ponieważ roślina z czasem się rozrasta i zapełnia wolne przestrzenie. Gleba dla runianki powinna być próchniczna, przepuszczalna i lekko kwaśna. Warto ją wcześniej odchwaścić i wzbogacić kompostem.

Jak pielęgnować runiankę?

Bylina nie wymaga intensywnej opieki, jest niemal „bezobsługowa”. Najważniejsze to zadbać o odpowiednie warunki na starcie – czyli żyzną, wilgotną, ale nie mokrą glebę i miejsce z ograniczoną ekspozycją na słońce.

W czasie długotrwałych okresów suszy warto ją podlewać, choć jest dość odporna na krótkotrwałe niedobory wody. Dobrym pomysłem jest ściółkowanie, które utrzymuje wilgoć i ogranicza zachwaszczenie. Wiosną można roślinę delikatnie przyciąć, jeśli chcesz wyrównać powierzchnię lub pobudzić wzrost nowych pędów. Nie wymaga regularnego nawożenia, ale raz do roku można zasilić ją kompostem lub nawozem.

Zimą nie trzeba jej okrywać – w polskich warunkach klimatycznych jest mrozoodporna. Przy dużych mrozach można na wszelki wypadek okryć rośliny.

Czytaj także:

• Kwiaty zwisające cieniolubne - najciekawsze propozycje
• Nie przeszkadza jej uboga gleba i susza. Kwitnie na piękny żółty kolor
• 3 krzewy, które wyrosną na nieurodzajnej glebie i będą zachwycać