Ta bylina nie ma konkurencji. Urośnie nawet w cieniu i kwitnie aż do jesieni

Tawułka Arendsa to roślina, której miejsce jest w każdym ogrodzie – zwłaszcza tam, gdzie światło dociera z trudem. Jej majestatyczne kwiatostany, delikatne liście i niewygórowane wymagania czynią z niej prawdziwą królową cienistych rabat. Jeśli więc marzysz o ogrodzie, który zachwyca nie tylko w pełnym słońcu, tawułka spełni twoje oczekiwania.

Jak wygląda tawułka Arendsa?

Tawułka Arendsa to jedna z tych roślin, które w cienistych ogrodach są prawdziwymi gwiazdami – i to przez długie miesiące. Dzięki gęstym, pierzastym kwiatostanom w odcieniach bieli, różu, czerwieni czy fioletu roślina przyciąga wzrok. Zachowuje urok także poza sezonem kwitnienia. Jej liście przypominają nieco paprocie i tworzą bujne, zielone kępy.

Tawułka Arendsa, w zależności od odmiany, osiąga wysokość od 40 do 100 cm, a jej mocno rozgałęzione, podziemne kłącza sprawiają, że z roku na rok staje się coraz okazalsza. To bylina wieloletnia, która potrafi rosnąć w jednym miejscu nawet kilkanaście lat bez potrzeby przesadzania. Należy do grupy idealnych roślin kwitnących do cienistych stanowisk.

Odmiany kolorystyczne tawułki Arendsii

Tawułka występuje w wielu efektownych odmianach kolorystycznych. Najczęściej spotykane barwy kwiatów to:

• biel – np. odmiany Bridal Veil, Brautschleier,
• róż – od jasnych, pastelowych tonów (Erika, Europa) po intensywne, głębokie róże (Amethyst, Anite Pfeifer),
• czerwień – od odcieni malinowych po karmazynowe, np. Fanal, Granat, Glut,
• fiolet – chłodne tonacje, często z nutą błękitu, np. Bressingham Beauty, Purple Lance,
• łososiowy – bardziej subtelne, rzadziej spotykane odmiany, np. Peach Blossom.

Odmiany tawułki różnią się nie tylko kolorem kwiatów, ale także wysokością (od 30 do ponad 100 cm), terminem kwitnienia (wczesne, średnie i późne) oraz kolorem liści – te mogą być jasnozielone, ciemnozielone lub nawet z brązowym połyskiem.

Jeśli zależy ci na ogrodzie, który kwitnie przez całe lato, warto połączyć różne odmiany tawułek – ich kwitnienie może trwać od czerwca aż do września.

Jak i gdzie sadzić tawułkę Arendsa?

Najlepszym miejscem do sadzenia tawułki są rabaty w półcieniu lub cieniu, szczególnie tam, gdzie gleba jest żyzna, próchnicza i stale wilgotna. Idealnie sprawdza się także przy brzegach oczek wodnych, pod drzewami liściastymi oraz w ogrodach naturalistycznych.

Sadzenie tawułki najlepiej zaplanować na wiosnę lub wczesną jesień, ale spokojnie można ją sadzić do końca maja. Rośliny umieszcza się w dołkach o głębokości około 20 cm, zachowując odstępy co najmniej 40–50 cm, ponieważ z czasem sadzonki silnie się rozrastają. Po posadzeniu trzeba dobrze podlać i ściółkować podłoże korą, co pomoże zatrzymać wilgoć i ograniczy rozwój chwastów.

Doskonale komponuje się z hostami, paprociami, brunnerami czy żurawkami, tworząc z nimi harmonijne, wielowarstwowe kompozycje.

Pielęgnacja tawułki Arendsa

Tawułka nie znosi przesuszenia. Jej delikatne, cienkie korzenie szybko reagują na brak wody więdnięciem liści i zredukowanym kwitnieniem. Dlatego też warto zadbać o odpowiednie nawodnienie, zwłaszcza w upalne, suche lato.

Poza tym w kwestii pielęgnacji tawułka Arendsa nie sprawia wielu problemów. Roślina dobrze reaguje na dokarmianie nawozami organicznymi, kompostem lub nawozami wieloskładnikowymi z przewagą fosforu i potasu, które wspierają kwitnienie.

Wiosną warto roślinę przyciąć, usuwając stare, zaschnięte części. Po przekwitnięciu kwiatostany można zostawić dla efektu dekoracyjnego lub ściąć, by pobudzić roślinę do wzrostu liści.

Choć tawułka preferuje wilgotne środowisko, jest odporna na choroby i rzadko pada ofiarą szkodników.

Czytaj także:

• Kwiaty, które kwitną od wiosny do jesieni
• Wyrośnie nawet na nieurodzajnej glebie. Ta bylina jest ozdobą każdego ogrodu i nie boi się suszy
• Jak zrobić skalniak w ogrodzie?