Nawóz do laurowiśni zrobisz z tych 2 darmowych składników. Krzew urośnie gęstszy niż tuje na żywopłot

Laurowiśnia (Prunus laurocerasus) wyróżnia się na tle innych krzewów ozdobnych. Jako roślina zimozielona potrzebuje składników odżywczych nie tylko latem, ale też jesienią – bo jej metabolizm nie zatrzymuje się całkowicie zimą.

Jednocześnie jest wrażliwa na przenawożenie azotem i źle znosi zasolenie podłoża. To sprawia, że wybór nawozu dla laurowiśni powinien być przemyślany i dostosowany do potrzeb krzewu. I tu na scenę wkracza nawóz z gnojówki z pokrzywy i popiołu drzewnego.

Przepis na nawóz do laurowiśni

Składniki:

• świeże pędy pokrzywy (ok. 1 kg),
• 2–3 łyżki stołowe popiołu drzewnego (z czystego, niebarwionego drewna),
• 10 litrów wody.

Sposób przygotowania:

1. Posiekaj świeże pokrzywy na mniejsze kawałki i umieść je w dużym wiadrze lub beczce plastikowej albo drewnianej.
2. Zalej pokrzywy 10 litrami wody i odstaw na 10–14 dni w zacienione miejsce. Codziennie mieszaj – fermentacja będzie powodować intensywny zapach.
3. Gdy gnojówka przestanie się pienić, będzie gotowa do użycia.
4. Przed podlewaniem laurowiśni rozcieńcz nawóz w proporcji 1:10 (1 litr gnojówki na 10 litrów wody).
5. Bezpośrednio przed podlaniem dodaj 2–3 łyżki popiołu drzewnego na każde 10 litrów nawozu i dobrze wymieszaj.

Zastosowanie:

• podlewaj laurowiśnię od wiosny do połowy lipca co 2–3 tygodnie.
• najlepiej podlewać przy pochmurnej pogodzie lub wieczorem, unikając moczenia liści.

Laurowiśnia na żywopłot - czego potrzebuje do wzrostu?

Laurowiśnia na żywopłot nadaje się doskonale. Jednak aby wyrosła gęsta, trzeba ją dobrze odżywiać. Zacznijmy więc od podstawowych wymagań laurowiśni:

• umiarkowana ilość azotu, gdyż jego nadmiar może pobudzić nadmierny wzrost i zwiększyć podatność na przemarzanie,
• wysoka zawartość potasu dla dobrej kondycji liści i odporności,
• dostępność wapnia i mikroelementów dla prawidłowego rozwoju tkanek,
• lekko kwaśne do obojętnego pH gleby (5,5–7,0).

Dlaczego nawóz z pokrzywy i popiołu drzewnego?

Właśnie ze względu na te wymagania gnojówka z pokrzywy z dodatkiem popiołu drzewnego okazuje się być dobrym rozwiązaniem. Oto dlaczego tak jest.

Pokrzywa zwyczajna to roślina bogata w azot, potas, żelazo, krzem oraz inne mikroelementy. Po fermentacji w wodzie tworzy się tzw. gnojówka – płynny nawóz o wysokiej biodostępności składników pokarmowych. Rośliny podlewane gnojówką z pokrzywy szybko zyskują intensywną zieleń liści, bujnie rosną i mają lepszą odporność na choroby.

W przypadku laurowiśni, która intensywnie rośnie od kwietnia do czerwca, azot z gnojówki wspiera rozwój liści i młodych pędów. Ponieważ jednak sama gnojówka z pokrzywy nie zawiera dużych ilości fosforu ani wapnia, nie powinna być jedynym nawozem i nie należy jej stosować zbyt późno (np. od lipca), ponieważ może to osłabić roślinę przed zimą.

Z kolei popiół powstały ze spalania czystego drewna (nielakierowanego, nieimpregnowanego) to doskonałe uzupełnienie gnojówki z pokrzywy. Jest bogaty przede wszystkim w potas – pierwiastek kluczowy dla odporności roślin, grubości liści oraz procesu fotosyntezy. Zawiera też wapń, który wpływa na stabilność komórkową i strukturę gleby.

Popiół ma działanie odkwaszające, dlatego nie należy przesadzać z jego ilością, szczególnie na glebach wapiennych. W rozsądnych dawkach uzupełnia jednak niedobory potasu i ogranicza ryzyko rozwoju chorób grzybowych, dzięki czemu laurowiśnia lepiej znosi zarówno suszę, jak i niskie temperatury.

Co ważne, taki nawóz jest całkowicie naturalny, nie zanieczyszcza gleby i nie stwarza ryzyka przenawożenia – o ile stosowany jest w rozsądnych ilościach. Dodatkowo, poprawia aktywność mikrobiologiczną gleby, co korzystnie wpływa na rozwój systemu korzeniowego laurowiśni.

Czytaj także:

• 5 błędów w wiosennym przycinaniu laurowiśni
• Najlepsze rośliny na zimozielony żywopłot
• Rośliny zimozielone: pnącza, krzewy i drzewa do ogrodu